Om een sociale norm tegen alle vormen van kinderarbeid tot stand te brengen onder alle betrokkenen – gemeenschappen, overheden en bedrijven – zet WNCB een gecombineerde aanpak van strategieën in: een gebiedsgerichte aanpak die hand in hand gaat met een ketenaanpak. Met een gebiedsgerichte aanpak (de ‘area-based approach’) richten we ons op alle vormen van kinderarbeid in een specifiek gebied, pakken we de onderliggende oorzaken aan en versterken we lokale kinderbeschermingssystemen. Community Mobilisers vormen de kern van deze area-based approach. Zij werken in gemeenschappen om systemen voor kinderbescherming te versterken en zetten zich in voor de norm dat geen enkel kind mag werken en elk kind op school moet zitten.
Wij spraken met Venkat Reddy van de MV Foundation over de rol en het belang van Community Mobilisers in gemeenschappen in het strijden tegen kinderarbeid.
Community Mobilisers zetten zich in voor kinderen en de toekomst van de gemeenschap
”Er zijn niet veel mensen die zich inzetten voor kinderen, voor hen opkomen en hen beschermen. Naarmate we ouder worden, raken we steeds verder verwijderd van hoe is het om kind te zijn en van wat belangrijk voor kinderen is. We sluiten ons steeds meer af in onze eigen wereld en zijn minder in staat om ons te verplaatsen in ‘de ander’. De jongere mensen in gemeenschappen staan nog het meest in verbinding met kinderen. Hun kindertijd ligt immers nog niet zo lang achter hen. Om die reden zijn veel Community Mobilisers – maar niet allemaal – zelf nog jong.”
”Mobilisers werken om kinderen te helpen; zij doen het werk voor de toekomst.”
Venkat Reddy
”Kinderen zijn heel belangrijk, zij zijn de toekomst. Mobilisers werken om kinderen te helpen; zij doen het werk voor de toekomst. Mobilisers zijn hebben de energie en passie om kinderen in hun gemeenschappen te helpen en om hun gemeenschappen vooruit te helpen. Wij dirigeren hun energie in de juiste richtingen zodat we samen de best mogelijke uitkomsten in de gemeenschappen bereiken.”
De Gebiedsgerichte Aanpak – Area Based Approach – tegen kinderarbeid
”Het is essentieel dat de Communiy Mobilisers elk huishouden in een gemeenschap bezoeken en benaderen om de area based approach tot een succes te maken. Een kind dat niet naar school gaat is een (potentiële) kind arbeider, maar ook een potentiële leerling. En omgekeerd is een leerling een potentiële vroegtijdige schoolverlater die in kinderarbeid belandt. Daarom moet ons werk elk gezin en elk kind in de gemeenschap bereiken.
”Onze Mobilisers hebben het vermogen om sociale normen in gemeenschappen en het leven van veel mensen binnen die gemeenschappen te veranderen”
Venkat Reddy
Om vertrouwen en en goede relaties met ouders, familieleden, kinderen en anderen in de gemeenschap op te bouwen, moeten we hen voortdurend blijven bezoeken. Mobilisers werken constant aan het opbouwen en onderhouden van relaties en samenwerkingsverbanden binnen gemeenschappen. Dit zodat iedereen in de gemeenschap het volgende begrijpt en het hierover eens is: alle kinderen moeten naar school. Het is belangrijk dat Mobilisers deze boodschap heel consequent uitdragen, en dat die (uiteindelijk) ook gedragen wordt door de hele gemeenschap, zodat alle kinderen inderdaad naar school kunnen.”
Kinderen uit kinderarbeid halen en naar school sturen is geen lineair proces
”Onze Community Mobilisers zijn voortdurend verwikkeld in conflictsituaties. Hun werk gaat gepaard met successen en ook met mislukkingen en teleurstellingen. Deze mislukkingen en teleurstellingen maken deel uit van het leerproces van onze organisatie en onze mensen. Onze Mobilisers hebben het vermogen om sociale normen in gemeenschappen en het leven van veel mensen binnen die gemeenschappen te veranderen. Zij kunnen echt wonderen verrichten in gemeenschappen. Hiervoor moeten wij en onze donororganisaties wel het volste vertrouwen hebben in de gebiedsgerichte aanpak en in hen”.
”In de gemeenschappen waar wij werken, zijn er bijvoorbeeld veel gezinnen waarvan geen enkele persoon ooit naar school is geweest. Veel van deze mensen behoren tot de Dalits – de laagste kaste. Kinderen uit deze families hebben geen rolmodellen in hun familie om hen te laten zien wat onderwijs kan betekenen voor hun leven en hun gemeenschap. Ouders, grootouders en anderen in deze gemeenschappen hebben ook geen voorbeeld van de waarde van onderwijs voor kinderen. Dit maakt het moeilijker voor Mobilisers om families en anderen in de gemeenschap te overtuigen dat kinderen naar school moeten gaan en niet horen te werken. Als een kind uit zo’n gezin uiteindelijk wel naar school gaat, is die het eerste kind in de hele familie dat onderwijs krijgt. Zo’n kind is dus een eerste-generatie student. Dat is heel bijzonder!”
”Het teweegbrengen van zulke grote veranderingen in gemeenschappen, echte veranderingen in de sociale normen van gemeenschappen, is een moeilijk en niet-lineair proces.”
Venkat Reddy
”Het is een enorme prestatie om een kind als eerste-generatie-leerling naar school te laten gaan. Zoals eerder gezegd verloopt dit proces echter niet zonder mislukkingen en teleurstellingen. Het teweegbrengen van zulke grote veranderingen in gemeenschappen, echte veranderingen in de sociale normen van gemeenschappen, is een moeilijk en niet-lineair proces. Mobilisers krijgen onderweg te maken met weerstand, tegenwerking en teleurstelling. Maar ze geven nooit op”.
Hoe Community Mobilisers zich bewegen in een steeds veranderende context
”Community Mobilisers moeten voortdurend onderhandelen met mensen en andere stakeholders in de gemeenschap. Ze zijn meester-onderhandelaars en conflictoplossers. Ze onderhandelen met scholen, gemeenschapsleiders, kastenleiders en vele anderen. Mobilisers hebben verschillende strategieën, afhankelijk van de context waarin ze werken. Deze context verandert continu en wordt bepaald door de situatie in de gemeenschap. Zo passen ze bijvoorbeeld hun timing aan, aan de tijdstippen waarop mensen in de gemeenschap beschikbaar zijn om te praten. Gesprekken en bezoeken vinden meestal plaats buiten de normale werkuren. Naast hun timing nemen ze nog veel meer factoren in overweging voor het beste verloop van discussies en onderhandelingen”.
Een Mobiliser vertelde me onlangs: “Ik bezoek persoon X vandaag niet”. Waarom niet? Omdat de tractor van de persoon in kwestie die dag kapot was gegaan. De persoon in kwestie had die dag dus geen goed humeur. Voor succesvolle onderhandelingen weet een Community Mobiliser dat het helpt als de persoon waarmee je probeert te onderhandelen rustig is en niet bij voorbaat geïrriteerd. De Mobiliser besloot daarom dat het in dat geval beter was om te wachten en de volgende dag – of een andere dag – met de persoon te praten.” Kinderarbeid aanpakken in gemeenschappen vereist een lange adem en grondig werk in de gemeenschappen zodat iedereen meewerkt om kinderen naar school te krijgen.
